EEG-Biofeedback

EEG BIOFEEDBACK

Terapia EEG biofeedback (neurofeedback) daje możliwość zmiany swojego stanu psychofizjologicznego na zasadzie zmiany wzorca fal mózgowych. Podczas sesji na głowie oraz uszach osoby trenującej umieszcza się elektrody, dzięki którym możliwy jest odczyt aktywności bioelektrycznej mózgu. Klient uczy się świadomie samoregulować i wpływać na aktywność swojego mózgu przedstawioną na ekranie monitora w postaci wideogry. Jeśli wejdzie on w stan psychofizjologiczny zgodny z pożądaną aktywnością fal mózgowych- otrzymuje nagrodę w postaci graficznej oraz/lub dźwiękowej. W ten sposób dostaje zrozumiałą dla siebie informację na temat stanu, w jakim się aktualnie znajduje i dzięki temu może ten stan monitorować oraz zmieniać. Za psychofizjologiczne podłoże działania EEG biofeedbacku (neurofeedbacku) uważa się warunkowanie instrumentalne i klasyczne oraz neuroplastyczność (zdolność komórek nerwowych do przekształceń funkcjonalnych).

 

W Gabinecie Neuroterapii CogniStrefa terapia prowadzona jest na nowoczesnym sprzęcie firmy Thought Technology Ltd.

W terapii ważna jest systematyczność- sesje powinny się odbywać nie rzadziej niż raz w tygodniu, optymalnie 2-3 razy.

Obszary zastosowania  EEG biofeedbacku

Zastosowanie terapii EEG biofeedback obejmuje wiele zaburzeń przedstawionych w badaniach naukowych oraz opisanych w przypadkach klinicznych. W 2013r. Amerykańska Akademia Pediatryczna uznała Biofeedback za jedną z najlepszych metod w terapii ADD/ADHD. 

Zastosowanie EEG Biofeedbacku obejmuje także następujące zaburzenia:

  • -epilepsja
  • -lęk
  • -urazowe uszkodzenia mózgu
  • -depresja
  • -alkoholizm i inne uzależnienia
  • -zamknięte urazy głowy
  • -trudności w uczeniu się/ dysleksja
  • -zaburzenia snu
  • -zespół Tourette’a
  • -choroba Parkinsona
  • -dystonia
  • -autyzm/zespół Aspergera
  • -zaburzenia obsesyjno-kompulsywne (OCD)

Na stronie International Society for Neurofeedback  & Research (www.isnr.org) znajdują się publikacje opisujące wykorzystanie EEG biofeedbacku także w chronicznym zmęczeniu, bólach głowy, schizofrenii i innych zaburzeniach.

Historia  EEG biofeedbacku

eegbiofeedback

Historia terapii EEG biofeedback (neurofeedback) sięga lat sześćdziesiątych XX wieku, kiedy to Neal A. Miller udowodnił możliwość wolicjonalnej zmiany funkcji autonomicznego układu nerwowego (AUN) poprzez warunkowanie instrumentalne. W tym czasie Joseph Kamiya przeprowadził udany eksperyment, w czasie którego badani uczyli się świadomie rozpoznawać pojawienia się fal Alfa. Pod koniec lat 60. M. Barry Sterman przeprowadził jedno z najważniejszych badań w dziedzinie terapii  EEG biofeedback. Nauczył on koty zwiększać rytm sensomotoryczny (SMR) w rejonie kory czuciowo-ruchowej. Co więcej, na prośbę NASA przeprowadził badanie na kotach, z których tylko te, u których trenowano rytm SMR nie dostawały napadów padaczkowych po kontakcie z hydrazyną (substancja wchodząca w skład paliwa rakietowego). Wyniki badań wykorzystał do pracy z Mary Fairbanks cierpiącą na epilepsję. Dzięki treningom wzmacniania SMR napady padaczkowe zostały znacznie zredukowane. Eugene Peniston wraz z Paulem Kulkoskym w 1989r. z sukcesem prowadzili treningi  wzmacniania Alfy i Thety u osób uzależnionych od alkoholu oraz w przypadku zespołu stresu pourazowego (PTSD).

Rodzaje fal mózgowych

neurofeedback

 

 

 

 

 

Podział funkcjonalny mózgu

Płaty czołowe (ang. frontal lobes):

  • -Kora przedczołowa: kontrola uwagi, hamowanie zachowań, planowanie działań, podejmowanie decyzji wykonawczych, pamięć robocza, regulacja stanów emocjonalnych
  • -Lewy płat czołowy: regulacja mowy i składni, pamięć krótkotrwała, regulacja uwagi, hamowanie działań, przełączanie reakcji, pamięć robocza wzrokowa i słuchowa, pozytywne emocje
  • -Prawy płat czołowy: pamięć epizodyczna, regulacja relacji społecznych, pamięć robocza wzrokowa i przestrzennabiofeedback wrocław
  • -Kora ruchowa-  planowanie i wykonywanie ruchów

Płaty skroniowe (ang. temporal lobes)

  • -Przetwarzanie informacji słuchowych, pamięć krótkotrwała i robocza, rozpoznawanie słów, przetwarzanie deklaratywne i epizodyczne, rozpoznawanie obiektów i twarzy

Płaty ciemieniowe (ang. parietal lobes)

  • -Przetwarzanie informacji sensorycznych, obszar asocjacyjno- orientacyjny
  • -Lewy płat: rozwiązywanie problemów, złożona gramatyka, uwaga
  • -Prawy płat: wyobraźnia przestrzenna, geometria

Płaty potyliczne (ang. occipital lobes)

  • -Wzrokowe rozpoznawanie prostych kształtów, pamięć procedur, uczenie wzrokowe, czytanie

 

 

Literatura:

  • Demos, J. N. (2005). Getting started with neurofeedback. New York: W. W. Norton & Company
  • Smyk, K., Smyk, K. (2008). Terapia neurofeedback. Kurs dla zaawansowanych neuroterapeutów. Lublin.
  • Thompson, M., Thompson, L. (2012). Neurofeedback. Wprowadzenie do podstawowych koncepcji psychofizjologii stosowanej.  Wrocław: Wydawnictwo Biomed Neurotechnologie.